WSPOMNIENIE O DOKTORZE ROMANIE KARCZMARCZUKU (1922–2013)
Mularczyk, wspomnienine o dr Karczmarczuku, 166-168

Słowa kluczowe

Roman Karczmarczuk
Wszechświat
wspomnienie

Abstrakt

Takich ludzi już dzisiaj nie ma. A jeżeli nawet są, to bardzo, bardzo nieliczni. Czy ktoś jeszcze potrafi witać damy takimi słowami: „Całuję rączki łaskawej pani, jak zawsze młodej, uroczej i czarującej, która swym subtelnym wdziękiem, pełnym niewysłowionego 
splendoru i anielskiej gracji, absorbuje do głębi rodzaj męski; można by rzec za poetą: myśl westchnieniem ulata, w upragnieniach się śni”?

Mularczyk, wspomnienine o dr Karczmarczuku, 166-168